17 Kasım 2011 Perşembe

Koptuk!

Bu sefer kayış koptu, bu sefer gerçekten bir şeyler koptu.

Bir şeyler bitti tamamen sanırım. Nereyi imzalıyoruz demeye bile gerek kalmadan bitti, göz yaşlarının sel olması kaldı artık sadece geriye, onu da ben beceremiyorum.

Sabah gördüğüm rüya sanki gerçekmiş gibi davrandım çeyrek saat önce. O da gülümsemiyor zaten artık eskisi gibi. Ben de bakmayınca. Koptu kayış, koptu.

Yanından geçerken yüzüne bile bakılmayacak bir adam olmaya çalıştım haftalardır. Artık adam değilim sanırım. Buna da sevinen bir ben varımdır dünyada.

Koptu, koptu! Kayış koptu...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder