Ah Şu Telefonlar

Şarjı az kaldığı için bas bas bağıran telefonumun sonunda kıçına kabloyu soktum da bir nebze rahatladı... Neymiş efendim, düşük pil! Sanki ben düşürdüm senin pilini, ehe.

İnsanlar da bu şarjı biten telefonlar gibidir. İhtiyaçları olduklarında yardım edersiniz. Tekrar olur, tekrar yardım edersiniz. Kelimenin tam anlamıyla şarj edersiniz adamı. Alıştırdınız mı bir kere, bir gün yardım etmeyi bırakırsanız bas bas bağırır çağırırlar. Sanki daha önceden yardım etmek zorunda olduğunuz için yardım etmişsiniz gibi.

Halbuki telefon örneğinde olay biraz farklıydı. Siz onu şarj ettikçe o da sizin iletişim açığınızı kapatmanıza yardım ediyordu değil mi? Lakin insan böyle tutarlı, istikrarlı, ne ekersen onu biçersin stayla bi yaratık değil amına koyim. Adama yardım edersin, o da sana bi iyilik yapar yeri gelince. Biraz iyi söz, biraz gönül alma. Bi yerden sonra seni sadece kullanmaya başlar. Ve hatta yeri gelir, seni kullanmasına izin vermediğinde sana yaptığı azıcık iyiliği yüzüne vurur amk.

Ne kadar şanslıyım ki etrafımda böyle insan yok. Bu yüzden neye dayanarak bunları yazdım ben de bilmiyorum. Sanırım sadece az önce şarjı biten telefonuma sinirlendim.

Hadi gömdüm, beni takip etmeye devam et güzelim.